یاس کبود

زنان ایرانی قبل از اسلام که عموما پیرو آیین زرتشت بودند ، با پوشش کامل در محل های عمومی رفت و آمد می کردند.

در کتاب تاریخ معاصر ایران آمده است :از سجایای اخلاقی ایرانیان که در گزارش های مورخان ثبت شده می توان به شجاعت، پاکدامنی، راستگویی، اعتدال، نجابت و پوشش زنان و مردان اشاره کرد .

آثار برجای مانده نشان می دهند که زنان ایرانی در زمان مادها و پس از آن پوشش کاملی داشتند که شامل پیراهن بلند چین دار ، شلوار ، چادر و شنلی روی لباس ها بود . این پوشش در زمان هخامنشیان، اشکانیان و ساسانیان نیز معمول بود . در منابع یونانی آمده است که زنان پارسی (بدون آرایش) و با لباسی کاملا پوشیده ظاهر می شدند و نجابت مردان پارسی نیز دست کمی از زنان نداشته است . آنان برهنه بودن و یا باز گذاشتن هر یک از قسمت های بدن (مانند آستین دست) را شرم آور و خلاف ادب می شمردند و به همین جهت سرتاپای ایشان با سربند(کلاه) و پاپوش پوشیده بود.

به گفته ی شهاب الدین سهروردی (درگذشته به سال 587 ه.ق)،در ایران باستان امتی زندگی می کردند که بین آنها پهلوانان و جوان مردانی یگانه پرست بودند که مشمول آیه ی«خداوند ولی کسانی است که ایمان آوردند ، و ایشان را از ظلمات به سوی نور هدایت می کند » شدند و به مرحله ای از شهود نورالهی رسیدند . توجه سهروردی به حکمت ایرانیان ، یادآور حدیث نبوی است که فرمود : اگر علم در ثریا هم باشد ، مردانی از فارس به آن دست می یابند.

حتی گفته اند که خشایارشا ، پادشاه بزرگ هخامنشی ، از همسرش خواست که در روز جشن ازدواج بدون پوشش حضور یابد.امّا آن زن عفاف خود را بر ملکه ی ایران بودن ترجیح داد و این دستور را نپذیرفت . خشایارشا نیز او را از دربار خود بیرون کرد.

در کتاب تاریخ تمدن می خوانیم:

پس از داریوش مقام زن خصوصاً در طبقه ثروتمندان تنزل پیدا كرد. زنان فقیر چون براى كار كردن ناچار از آمد و شد در میان مردم بودند آزادى خود را حفظ كردند، ولى در مورد زنان دیگر گوشه نشینى زمان حیض كه بر ایشان واجب بود رفته رفته امتداد پیدا كرد و سراسر زندگى اجتماعى شان را فرا گرفت... . زنان طبقات بالاى اجتماع جرأت آن را نداشتند كه جز در تخت روان روپوش دار از خانه بیرون بیایند و هرگز به آنان اجازه داده نمى شد كه آشكارا با مردان آمیزش كنند. زنان شوهر دار حق نداشتند هیچ مردى را و لو پدر یا برادرشان باشد ببینند در نقشهایى كه از ایران باستان بر جاى مانده هیچ صورت زن دیده نمى شود و نامى از ایشان به نظر نمى رسد...